دوستانه

#دردانه

نمی‌دانم چرا دختر نوجوانم به جای عاقلانه فکر کردن، دنباله‌روی بقیه است؟
وقتی می‌بینم این همه احساس ضعف و ناتوانی می‌کند و از خودش رأی و نظری ندارد، واقعا نگران می‌شوم.
نمی‌دانم کجای کار اشتباه کردم؟
آنقدر آرزو داشتم در همه کار کامل و بی‌نقص باشد که همیشه جلوتر از اینکه تجربه کند، مسیر هر اشتباهی را به رویش بستم.
پند و اندرزهای زیاد…
ترساندن‌های بی‌جا…
بکن‌نکن‌های فراوان…
و با هر بار اشتباه، سرزنش و توبیخ…

با مسیری که من با او رفتم، اگر احساس ارزشمند بودن و اعتماد به نفس دخترم بالا باشد، جای تعجب دارد.

اما هنوز دیر نشده… از اين پس:
✅ او را با هیچ‌کس مقایسه نخواهم کرد و در حد توانایی‌اش از او انتظار خواهم داشت.
✅ او را با تمام ویژگی‌ها، توانمندی‌ها و حتی اشتباهاتش دوست دارم و این دوست داشتن را هر روز به او ابراز خواهم کرد.
✅ تمام توانمندی‌هایش را خواهم دید و به خودش هم نشان خواهم داد.
✅ به او خواهم گفت که اطمینان دارم می‌تواند در تمام میادین، بهترین تصمیم را بگیرد.
✅ در مقابل اشتباهش صبور خواهم بود و به او فرصت تجربه خواهم داد و از او حمایت خواهم کرد.

چراکه من واقعاً به ارزشمند بودنش یقین دارم.